Οι φίλοι του μπλοκ

Τρίτη 18 Μαρτίου 2008

Μια ταινία για τον Πάρβα και την Αμοργό

Στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ που γίνεται αυτές τις μέρες στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, διαγωνίζεται και η ταινία του Γεράσιμου Ρήγα «Πάρβας, άγονη γραμμή». Στο ενημερωτικό του σημείωμα ο σκηνοθέτης σημειώνει:


Σ’ αυτή την ιστορία δεν υπάρχει αφηγητής. Έτσι και αλλιώς δεν υπάρχει πλοκή, απλά μια σειρά από τυχαία περιστατικά από τη ζωή μιας οικογένειας που κατοικεί στη Χώρα της Αμοργού. Θα εστιάσω σε μια συγκεκριμένη σειρά από στιγμές της καθημερινότητας στους μήνες που κινηματογραφούσα τον Δημήτρη Γιαννάκο (Πάρβα), τη γυναίκα του Φλώρα και τις τρεις κόρες τους. Τη Ντίνα που μένει στην Αμοργό μαζί με την οικογένειά της, τη Ρηνιώ που μένει στη Νάξο με την οικογένειά της και τη Μαρία που μένει στον Πειραιά με το σύζυγό της Δημήτρη, ο οποίος έρχεται συχνά στην Αμοργό να βοηθήσει.


Στις πλέον γαλήνιες και στις πλέον άγριες στιγμές, η φύση είναι ένας επιπλέον συγγενής, εχθρικός καμιά φορά. Τα περιβόλια, οι ρεματιές, τα οπωροφόρα είναι καθημερινοί σύντροφοι. Ο Δημήτρης Γιαννακός είναι από τους τελευταίους που πρόφτασαν να γεράσουν με αυτά που πρωτοαγάπησαν. Τα κρατάει μέσα του στέρεα, διαρκή, όπως κι ένας μακρινός του πρόγονος. Η ταινία αποτελεί το καταστάλαγμα μιας σταδιοδρομίας τριών τετάρτων του 20ου αιώνα και συνοψίζει τα κύρια χαρακτηριστικά του πρωταγωνιστή. Το ραφιναρισμένο γούστο και την αίσθηση ενός Αιγαιοπελαγίτη του 7ου π.Χ αιώνα που επέζησε και έφτασε ώς τις μέρες μας.


Σκηνοθεσία: Γεράσιμος Ρήγας
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γεράσιμος Ρήγας
Μοντάζ: Γιώργος Τριανταφύλλου
Ήχος: Γεράσιμος Ρήγας
Μουσική: Νίκος Κυπουργός
Παραγωγός: Νίκος Κυπουργός
Συμπαραγωγή: ΣΚΑΪ Τηλεόραση, Ελλάδα
Τύπος: Betacam SP Έγχρωμο
Χώρα Παραγωγής: Ελλάδα
Διάρκεια: 78
Έτος Παραγωγής: 2008

Τρίτη 11 Μαρτίου 2008

Ο «Καπετάνιος» του 2008

Με μεγάλη επιτυχία έγινε στην Αιγιάλη το αποκριάτικο έθιμο του Καπετάνιου. Ο καιρός ήταν θαυμάσιος, η συμμετοχή του κόσμου μεγάλη και το γλέντι κράτησε μέχρι το πρωί. Καπετάνιος φέτος ήταν ο Γιάννης Πάσσαρης και Καπετάνισσα η Σοφία Γαβαλά. Πατείστε εδώ για περισσότερες πληροφορίες για το έθιμο. Το φωτορεπορτάζ που ακολουθεί από τον «Καπετάνιο 2008» είναι του Βαγγέλη Βασσάλου












Τρίτη 4 Μαρτίου 2008

Καπετάνιος: Αποκριάτικο έθιμο της Αιγιάλης Αμοργού

Δεν έχει πιο βαρύ καημό
Σεβντάς που δεν τελειώνει
Σαν την αγάπη την κρυφή
Που δεν ξεφανερώνει


Κάθε χρόνο την Κυριακή της «Τυρινής» μια τέτοια αγάπη έχει την δυνατότητα να ξεχειλίσει στην επιφάνεια με τον πιο θαυμάσιο τρόπο!


Η πεμπτουσία του εθίμου ο «Καπετάνιος» βρίσκεται στο ότι ο νέος που επιλέγεται ή που επεδίωκε να γίνει Καπετάνιος, μπορεί να φανερώσει τον πραγματικό του έρωτα ή να προδώσει μια κρυφή αγάπη. Όσο θα μπορούσε να κρυφτεί ένα δυνατό πάθος σε ένα μικρό χωριό όπως η Λαγκάδα.


Έτσι λοιπόν το πρωί της Τυρινής όλοι οι νέοι του χωριού ασπρόμαυρα ντυμένοι και οι πιο μερακλήδες με τραγιάσκα και παραδοσιακό γιλέκο διακοσμημένο χιαστί με χρωματιστές κορδέλες, και βράκες με ζωνάρι στη μέση, παίρνουν τον δρόμο για την Παναγία την Επανοχωριανή. Τους συνοδεύουν οργανοπαίχτες τραγουδώντας μαντινάδες και κυρίως τον αποκριανό:


Περάσαν οι απόκριες…
Πάνε και οι τυρινάδες…


Τα παλιά χρόνια η επιλογή του Καπετάνιου γινόταν από τον παπά του χωριού, ο οποίος έριχνε ψηλά τον «γιλεό» (είδος άμφιου) κι όποιος τον έπιανε ντυνόταν επιτόπου με την πιο αρχοντική στολή για να ξεχωρίζει ως Καπετάνιος. Συνάμα στολίζεται το άλογο του και ντύνεται ο Μπαϊραχτάρης, ο συνοδός-φύλακας του Καπετάνιου. Φυσικά η όλη τελετή συνοδεύεται από φαγητό – ψάρι τηγανητό – καλό κρασί και μαντινάδες, μια πανδαισία στο όμορφο περιβάλλον της Επανοχωριανής. Μετά το φαγοπότι η πομπή ξεκινά για το χωριό, όπου τα νέα έχουν ήδη φτάσει από τα πιτσιρίκια που έσπευσαν να ανακοινώσουν το μαντάτο σε όλο τον κόσμο που αδημονεί . Το πρώτο παιδί που αναγγέλλει το μαντάτο ανταμείβεται με το πολυπόθητο χαρτζιλίκι.


Με λαχτάρα ο κόσμος περιμένει στην Πορτάρα, (την ανατολική είσοδο του χωριού) την πομπή. Ο Καπετάνιος επευφημείτε και όλοι μαζί κάνουν το γύρω του χωριού. Στη συνέχεια ο Καπετάνιος αυτοσχεδιάζει στιχάκια και μαντινάδες στις κοπέλες που συναντά και κερνά την παρέα του και τους παρευρισκόμενους στα καφενεία. Η τελευταία στάση και καθοριστική είναι στην Λόζα, όπου περιμένει όλος ο κόσμος.


Ο «Μπαϊραχτάρης» κρατώντας ένα κοντάρι, που στην κορυφή του έχει καρφωμένο ένα καρβέλι ψωμί, ένα κεφάλι τυρί και ένα κομμάτι μπακαλιάρο, κάνει τρεις γύρους στην πλατεία τον έφιππο Καπετάνιο με καλπασμό. Η μεγάλη στιγμή φτάνει όταν ο Καπετάνιος φανερώνει τον κρυφό του έρωτα προσκαλώντας μια από τις κοπέλες του χωριού να γίνει Καπετάνισσα. Γι’ αυτήν φυλάει το καλύτερο στιχάκι και τον πρώτο χορό, και δίνει φωτιά σε ένα γλέντι που κρατάει μέχρι αργά το βράδυ.


Ο Καπετάνιος και η παρέα του συνεχίζουν το γλέντι σε στέκια του χωριού με χορό και τραγούδι μέχρι το πρωί.


…Ήρθε κι Άγια Σαρακοστή
με τις εφτά βδομάδες….


Δημήτρης Συνοδινός
(από την έντυπη έκδοση του «Κάστρου της Αμοργού»)


Πατείστε εδώ για φωτογραφίες από τον Καπετάνιο 2005


Πατείστε εδώ για φωτογραφίες από τον Καπετάνιο 2006