Μια κληματίδα με φόντο την Λαγκάδα και στο βάθος τα Θολάρια
Κείμενο - φωτογραφίες Βαγγέλης Βασσάλος
Σε ανύποπτο χρόνο, μέσα στο καρδιοχείμωνο, κάνει την εμφάνισή της η αγράμπελη. Γνωστή σε άλλα μέρη και σαν αγριόκλημα, χελιδρονιά, λευκάμπελη. Στην Αμοργό και ειδικά στην Αιγιάλη τη λέμε αγριαβρωνιά.
Δεν την αναζητάς μακριά. Έρχεται εκείνη και σε βρίσκει σχεδόν έξω από το σπίτι σου. Δύσκολο να μείνει απαρατήρητο ένα τέτοιο αναρριχώμενο φυτό που στολίζει τους φράχτες και τις ξερολιθιές, σκαρφαλώνει σε δέντρα και περιτυλίγει θάμνους στα σώχωρα, γύρω από τα σπίτια, στις πλαγιές και ρεματιές, με τα γυαλιστερά σκοτεινοπράσινα φύλλα του σε πλήρη αρμονία με τα κιτρινόλευκα τετραπέταλα άνθη-καμπανάκια.
Οπτική απόλαυση για τους ανθρώπους, (χαρακτηριστική είναι η αγγλική λαϊκή ονομασία του: Travelers joy = η χαρά του διαβάτη) και καλή τροφή για τα ζώα.
Οι μέλισσες την υπεραγαπούν και την τρυγούνε λαίμαργα αν ευνοήσει ο καιρός και ξεπορτίσουν. Απωθητική προς άλλα έντομα, αξιοποιήθηκε παλαιότερα από τους γεωργούς στα νησιά, που έβαζαν χλωρά ανθοφόρα κλαδιά στο στόμιο των σάκων που περιείχαν δημητριακούς καρπούς.
Αναφέρει σχετικά η νησιώτικη παροιμία: «Που την ομπρός μεριά βαστά η κορφή τ' αγριοκλημάτου, η κοπριά του μουλαριού κι η κουτσουλιά του πάτου».
Η κληματίδα για να αναδείξει την όμορφη ανθοφυλλωσιά της, απλώνεται σε μήκος που μπορεί να ξεπεράσει τα 30 μέτρα!
Η κληματίδα η κηρώδης (Clematis Cirrhosa), όπως είναι το επιστημονικό όνομα της αγριαβρωνιάς, και τ’ αδέλφια της οι κληματίδες Φλόγια (Cl. Flamala), Όρθια (Cl. Vitalba) και Κινέζικη (Cl. Chinensis) διαθέτουν φαρμακευτικές ιδιότητες.
Οι ιστορικές αναφορές στο θέμα εντυπωσιάζουν. Ο Δημόκριτος θεράπευσε καρκίνο των μαστών της μητέρας του Ξέρξη Άτοσσας. Ο δε Διοσκουρίδης στο «Περί Ιατρικής Ύλης» βιβλίο γράφει μεταξύ άλλων για τις κληματίδες: «Ετέρας κληματίδος τα φύλλα λέπραν αφήστησι καταπλασθέντα».
Όλα τα μέρη του φυτού έχουν καυστική και ερεθιστική δράση λόγω περιεκτικότητας μεταξύ άλλων κα σε πρωτοανεμονίνες. Κατά το μεσαίωνα οι ζητιάνοι χρησιμοποιούσαν τον καυστικό οπό της κληματίδας για να δημιουργήσουν ψεύτικες πληγές και να αυξήσουν έτσι τις προσφορές ελεημοσύνης.
Η κατάλληλα εφαρμοζόμενη εξωτερική ως επί το πλείστον χρήση προσφέρει πλούσια θεραπευτική δράση, κυρίως αναλγητική και αντιψωριακή. Χρησιμοποιήθηκε εσωτερικά σαν δραστικό καθαρτικό για διάφορες νόσους. Σήμερα μπορεί κανείς εύκολα να βρει και να ευεργετηθεί από τη κληματίδα, υπό μορφήν ανθοϊάματος. Η κληματίδα βοηθά εξίσου ενήλικες και παιδιά σε καταστάσεις απάθειας.
Λαγκάδα Αιγιάλης
Σε ανύποπτο χρόνο, μέσα στο καρδιοχείμωνο, κάνει την εμφάνισή της η αγράμπελη. Γνωστή σε άλλα μέρη και σαν αγριόκλημα, χελιδρονιά, λευκάμπελη. Στην Αμοργό και ειδικά στην Αιγιάλη τη λέμε αγριαβρωνιά.
Δεν την αναζητάς μακριά. Έρχεται εκείνη και σε βρίσκει σχεδόν έξω από το σπίτι σου. Δύσκολο να μείνει απαρατήρητο ένα τέτοιο αναρριχώμενο φυτό που στολίζει τους φράχτες και τις ξερολιθιές, σκαρφαλώνει σε δέντρα και περιτυλίγει θάμνους στα σώχωρα, γύρω από τα σπίτια, στις πλαγιές και ρεματιές, με τα γυαλιστερά σκοτεινοπράσινα φύλλα του σε πλήρη αρμονία με τα κιτρινόλευκα τετραπέταλα άνθη-καμπανάκια.
Οπτική απόλαυση για τους ανθρώπους, (χαρακτηριστική είναι η αγγλική λαϊκή ονομασία του: Travelers joy = η χαρά του διαβάτη) και καλή τροφή για τα ζώα.
Οι μέλισσες την υπεραγαπούν και την τρυγούνε λαίμαργα αν ευνοήσει ο καιρός και ξεπορτίσουν. Απωθητική προς άλλα έντομα, αξιοποιήθηκε παλαιότερα από τους γεωργούς στα νησιά, που έβαζαν χλωρά ανθοφόρα κλαδιά στο στόμιο των σάκων που περιείχαν δημητριακούς καρπούς.
Αναφέρει σχετικά η νησιώτικη παροιμία: «Που την ομπρός μεριά βαστά η κορφή τ' αγριοκλημάτου, η κοπριά του μουλαριού κι η κουτσουλιά του πάτου».
Η κληματίδα για να αναδείξει την όμορφη ανθοφυλλωσιά της, απλώνεται σε μήκος που μπορεί να ξεπεράσει τα 30 μέτρα!
Η κληματίδα η κηρώδης (Clematis Cirrhosa), όπως είναι το επιστημονικό όνομα της αγριαβρωνιάς, και τ’ αδέλφια της οι κληματίδες Φλόγια (Cl. Flamala), Όρθια (Cl. Vitalba) και Κινέζικη (Cl. Chinensis) διαθέτουν φαρμακευτικές ιδιότητες.
Οι ιστορικές αναφορές στο θέμα εντυπωσιάζουν. Ο Δημόκριτος θεράπευσε καρκίνο των μαστών της μητέρας του Ξέρξη Άτοσσας. Ο δε Διοσκουρίδης στο «Περί Ιατρικής Ύλης» βιβλίο γράφει μεταξύ άλλων για τις κληματίδες: «Ετέρας κληματίδος τα φύλλα λέπραν αφήστησι καταπλασθέντα».
Όλα τα μέρη του φυτού έχουν καυστική και ερεθιστική δράση λόγω περιεκτικότητας μεταξύ άλλων κα σε πρωτοανεμονίνες. Κατά το μεσαίωνα οι ζητιάνοι χρησιμοποιούσαν τον καυστικό οπό της κληματίδας για να δημιουργήσουν ψεύτικες πληγές και να αυξήσουν έτσι τις προσφορές ελεημοσύνης.
Η κατάλληλα εφαρμοζόμενη εξωτερική ως επί το πλείστον χρήση προσφέρει πλούσια θεραπευτική δράση, κυρίως αναλγητική και αντιψωριακή. Χρησιμοποιήθηκε εσωτερικά σαν δραστικό καθαρτικό για διάφορες νόσους. Σήμερα μπορεί κανείς εύκολα να βρει και να ευεργετηθεί από τη κληματίδα, υπό μορφήν ανθοϊάματος. Η κληματίδα βοηθά εξίσου ενήλικες και παιδιά σε καταστάσεις απάθειας.
Λαγκάδα Αιγιάλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου