Ο Νικήτας Πλατής γεννήθηκε στην Χώρα της Αμοργού το 1912. Ήταν γιος του δάσκαλου Μάρκου Πλατή. Στην Αθήνα πήγε το 1928 και πό το 1932 έγινε ηθοποιός της σκηνής. Υπηρξε θιασάρχης πολλές φορές. Διετελεσε πρόςδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Ήταν αυτός που προώθησε τον λαϊκό τραγουδιστή Βαγγέλη Περπινιάδη (γιό του Στελλάκη Περπινιάδη) μέσα από το θέατρο «Αύρα» που διατηρούσε το 1948 στον Κορυδαλλό.
Η πρώτη εμφάνιση του Νικήτα Πλατή στον κινηματογράφο έγινε στην ταινία «Η Κυρά μας η Μαμή» (1958), με συμπρωταγωνιστές την Γεωργία Βασιλειάδου, τον Ορέστη Μακρή, τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ και την Ξένια Καλογεροπούλου.
Παράλληλα με την κινηματογραφική του καριέρα εργάστηκε στο θέατρο και ως συγγραφέας.
Το 1972 εμφανίστηκε και στην τηλεόραση στην σειρά «Μπολσόϊ Ιβάν και Μπιγκ Τζον» και στην συνέχεια στη σειρά «Μεθοριακός Σταθμός», όπου έκανε μια αξέχαστη εμφάνιση ως ο αντικοινοτάρχης που βρισκόταν σε διαρκή κόντρα με τον κοινοτάρχη προϊστάμενό του.
Ασχολήθηκε και με την ποίηση. Μερικά από τα ποιήματά του είναι αφιερωμένα στην Αμοργό. Όπως αυτό με τίτλο "Αμοργιανή" και αναφορές στους μύλους και το σχολείο της Χώρας:
Στην Αμοργό, τ' απόμερο
στο δροσερό νησάκι
νησιωτοπούλα γνώρισα
και μ' άναψε μεράκι.
Μαντόνας είχε πρόσωπο
και μάτια μενεξέδες
ροδόσταμο τα χείλη της
τα στήθη της μπαξέδες.
Στο μύλο την αντάμωνα
αγνάντια στο σχολείο
με κοίταγε, την κόιταγα
και λέγαμε αντίο.
Μα μια βραδιά με μάγεψαν
τα μάτια τα γλυκά της
και φίλησαν τα χείλη μου
τα χείλη τα δικά της.
Αμοργιανή, Αμοργιανή,
για σε η καρδούλα μου πονεί.
Με κέρασες της νιότης σου
τ' ολόγλυκο ροσόλι
όταν σε πρωτοφίλησα
στου μύλου το περβόλι.
Η φιλμογραφία του Νικήτα Πλατή είναι τεράστια. Από το 1958 έως το 1979 έπαιξε σε δεκάδες ταινίες, κυρίως σε κωμικούς ρόλους. Μερικές από τις πιο γνωστές ταινίες του είναι:
Η φιλμογραφία του Νικήτα Πλατή είναι τεράστια. Από το 1958 έως το 1979 έπαιξε σε δεκάδες ταινίες, κυρίως σε κωμικούς ρόλους. Μερικές από τις πιο γνωστές ταινίες του είναι:
* Η κυρά μας η μαμή (1958) με Ορέστη Μακρή, Γεωργία Βασιλειάδου, Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
* Ο Μιμίκος και η Μαίρη (1958) με Αλίκη Βουγιουκλάκη, Ανδρέα Μπάρκουλη.
* Χριστίνα (1960) με Τζένη Καρέζη, Ντίνο Ηλιόπουλο και Ανδρέα Μπάρκουλη.
* Ο φίλος μου ο Λευτεράκης (1963) με Μάρω Κοντού, Ντίνο Ηλιόπουλο, Γιώργο Κωνσταντίνου, Κώστα Βουτσά.
* H χαρτοπαίχτρα (1964) με Ρένα Βλαχοπούλου, Λάμπρο Κωνσταντάρα.
* Φωνάζει ο Κλέφτης (1965) με Ντίνο Ηλιόπουλο, Ρένα Βλαχοπούλου, Διονύση Παπαγιαννόπουλο.
* Υπάρχει και φιλότιμο (1965) με Λ. Κωνσταντάρα, Διονύση Παπαγιαννόπουλο.
* Η κόρη μου η σοσιαλίστρια (1966) και Διπλοπενιές (1966) με Αλίκη Βουγιουκλάκη, Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Βασίλη Αυλωνίτη.
* Μιας πεντάρας νιάτα (1967) με Στέφανο Ληναίο, Έλλη Φωτίου, Ανδρέα Μπάρκουλη
Για την γνωριμία του με τον Νικήτα Πλατή και πως τον προώθησε στην επιτυχία, ο λαϊκός τραγουδιστής Βαγγέλης Περπινιάδης διηγείται:
«Ήταν αρχές Ιουνίου 1947, όταν βρέθηκα ανάμεσα σε πολλά νέα παιδιά στο ?λσος του Πεδίου του 'Αρεως, εκεί που παρουσίαζε τα νέα ταλέντα Μίμης Τραϊφόρος. Όταν τον πλησίασα, μπροστά στο μικρόφωνο με ρώτησε: "Τι τραγούδι θα μας πεις, μικρέ μου;". "Το Λίγες καρδιές αγαπούνε", του απάντησα. Ο Τραϊφόρος ενθουσιάστηκε από τη φωνή μου αλλά και γιατί το τραγούδι αυτό ήταν γνωστή μεγάλη επιτυχία της συζύγου του, της Σοφίας Βέμπο. Ενώ όλα τα παιδιά στο διαγωνισμό, εκείνο το βράδυ, έλεγαν από ένα ή μισό τραγούδι, εμένα, όταν τελείωσα, μου πρότεινε να πω και δεύτερο. Και πράγματι, είπα κι άλλο τραγούδι, επιτυχία κι αυτό της Βέμπο: Σβήσε το φως κι έλα κοντά μου. Κατεβαίνοντας από τη σκηνή, ο Τραϊφόρος μου είπε να μη φύγω. Ακολουθώντας τον στα παρασκήνια χτύπησε το τηλέφωνο. Το σήκωσε, αντάλλαξε μερικές κουβέντες με τον συνομιλητή του και όταν τελείωσαν, μου είπε: "Μικρέ μου, είσαι πολύ τυχερός". Στο τηλέφωνο ήταν ο Νικήτας Πλάτης, θιασάρχης στο θέατρο Αύρα του Κορυδαλλού. Πριν προλάβει να μου εξηγήσει ο Τραϊφόρος, ο Πλάτης ήταν μπροστά μου και μου είπε: "Από αύριο το βράδυ θα έρχεσαι στο θέατρο, θα λες τρία-τέσσερα τραγούδια ενδιάμεσα από τα σκετς της παράστασης και θα παίρνεις 30 δραχμές"».
Ο Νικήτας Πλατής με την δεύτερη γυναίκα του, την ηθοποιό Γκόλφω Μπίνη, απέκτησε ένα γιο. Πέθανε Στις 14 Νεεμβρίου 1984 στην Αθήνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου