Πανηγυρικά γιορτάστηκε η Παναγία η Χοζοβιώτισσα και στην Αμοργό και στην Αθήνα. Στο νησί η βροχή που έπεφτε όλη την νύχτα δεν εμπόδισε δεκάδες προσκυνητές από όλα τα μέρη της Αμοργού αλλά και από το Κουφονήσι, της Ηρακλειά, την Σχινούσα και την Σαντορίνη να παρακολουθήσουν την ολονυχτία στις 21 Νοεμβρίου, εορτή των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου. Στις ακολουθίες προΐστατο ο μητροπολίτης Θήρας, Αμοργού και Νήσων κ. Επιφάνιος Αρτέμης, παλαιός ηγούμενος της Χοζοβιώτισσας και γέννημα-θρέμμα Αμοργιανός από το Βρούτση.
Στις 25 Νοεμβρίου ο Σύνδεσμος Αμοργίνων οργάνωσε πανηγυρικό παναμοργιανό εορτασμό της Παναγίας Χοζοβιώτισσας στον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής στην Δάφνη. Στην εκδήλωση του Συνδέσμου βραβέυτηκαν, όπως κάθε χρόνο, οι μαθητές που πέτυχαν την εισαγωγή τους στα ΑΕΙ, πολύτεκνες οικογένειες της Αμοργού, τα παιδιά που γεννήθηκαν στην Αμοργό από Αμοργιανούς γονείς και εθελοντές αιμοδότες.
Περισσότερες φωτογραφίες από την γιορτή της Χοζοβιώτισσας στην Αμοργό μπορείτε να δείτε πατώντας εδώ και στο μπλοκ Amorgos Photos.
.
Στο 5ο τεύχος (Μάιος 2004) του «Κάστρου της Αμοργού» δημοσιεύθηκε ένα αφιέρωμα στον λαϊκό μουσικό Γιώργο Κατσαρό - Θεολογίτη, που έχει μείνει στην ιστορίας ως «ο 
πατριάρχης του ρεμπέτικου». Ανάμεσα στο υλικό που δημοσιεύσαμε ήταν και η ληξιαρχική πράξη γεννήσεως του Κατσαρού, η οποία ανέφερε ότι γεννήθηκε το 1888 στην Αγία Μαρίνα της Αμοργού με γονείς τον Νικόλαο Θεολογίτη και την Άννα Στούπη.
Είχα ακούσει ότι ο Κατσαρός ήταν νόθος αλλά φυσικά δεν μπορούσα να το γράψω. Λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία της εφημερίδας χτύπησε το τηλέφωνο.
«Είμαι η Καλλιόπη Νομικού από την Αμοργό, ξαδέλφη του Κατσαρού», έλεγε η γυναικεία φωνή. «Μου έστειλε την εφημερίδα η κόρη μου από την Αθήνα και θέλω να διορθώσετε κάποια πράγματα».
Μου ανέφερε τα καθέκαστα για τον Κατσαρό η κυρία Καλλιόπη και συμφωνήσαμε να συναντηθεί στο σπίτι της στο Ραχίδι με τον Πάνο Ψυχογιό και να του πει την αληθινή ιστορία του Κατσαρού, για να την μαγνητοφωνήσουμε. Ο Πάνος, πάντοτε πρόθυμος, συναντήθηκε με την κυρία Καλλιόπη. Ακολουθεί η συνομιλία τους.
Νίκος Νικητίδης
Καλλιόπη: Είμαι η Καλλιόπη Νομικού από την Αγία Μαρίνα, πρώτη ξαδέλφη του Γιώργου Κατσαρού και θα σας πω τα καθέκαστα.
Ο Κατσαρός γεννήθηκε στην Αθήνα. Είχε και μία αδελφή. Μετά που ηξαφανίσθη ο πατέρας που τα έκανε, τα έφερε τα παιδιά η μάνα τους στον πατέρα μου που ήτανε αδελφός της. Τα ‘χε 4-5 χρόνια ο πατέρας μου και μετά ήρθε και τα πήρε πάλι η μάνα τους, που είχε μπει σε δουλειά. Και η μάνα τους δούλευε κάτω εκεί στο Νέο Φάληρο σε μια μπυραρία που λεγότανε «Αχιβάδα».Κι ύστερι επέθανεν η μάνα και ξανάρθανε τα παιδιά στην Αμοργό.
Ο Νικόλαος Θεολογίτης, που γράφει το πιστοποιητικό, ήταν αδελφός της μάνας του και αδελφός του πατέρα μου. Η Άννα Στούπη ήταν η μάνα του Κατσαρού. Το Στούπη ήταν παρατσούκλι.
Πάνος: Το Στούπη πως βγήκε;
Καλλιόπη: Ήτανε λέει ένα βράδυ ο παππούς μου κάτω στο Χωριό σε καμία ταβέρνα και τα ηπίνανε κι ήταν άλλος ένας που τον ηγβάλανε Πιτιλάκη. Αφού ηπήε η ώρα αργά ησηκώθη ο Πιτιλάκης ότι θα έφευγε. Και λέει «το σπουδαίο είναι πως πιτιλίζει». Και βγαίνει ο παππούς μου και λέει «βρε δεν πιτιλίζει, μόνο στουπίζει». Με τι ασήμαντο πράγμα και βγάλανε στους δυο το σουσούμι. Ε, εκείνο ήτανε. Ο ένας Πιτιλάκης και ο άλλος Στούπης.
Πάνος: Και με τον Κατσαρό τι έγινε;
Καλλιόπη: Η Άννα Στούπη, δηλαδή ‘Αννα Θεολογίτη, έκανε τα παιδιά στην Αθήνα. Τον πατέρα τους δεν τον εγνωρίσαν καθόλου. Κάπου είχα ακούσει ότι «Τιμολέοντας» ήταν το επίθετό του. Και τα φέρνει η μάνα τους στην Αμοργό, στον πατέρα μου και σ’ αυτόν που γράφει Θεολογίτης Νικόλαος πως ήταν ο πατέρας τους. Ήταν αδέλφια αυτοί όλοι. Η μάνα λεγόταν Άννα, ο αδελφό της λεγόταν Νικόλας και ο πατέρας μου Μανόλης. Όλοι Θεολογίτες Κατάλαβες; Κι εδώ έχουν για άνδρα της τον Νικόλα Θεολογίτη, ενώ ήταν αδέρφια.
Στα παιδιά, επειδή δεν είχαν όνομα, τους έδωσαν εδώ οι θείοι το όνομα τους.
Ο παππούς μου είχε κάνει 3 γάμους. Με την πρώτη του γυναίκα έκανε ένα γιο που τον ελέανε Δημητρη. Με την δεύτερη δεν έκανε. Και με την Τρίτη έκανε 3 αγόρια και 3 κορίτσια. Ήταν ο πατέρας μου ο Μανόλης, ο Νικόλας Θεολογίτης, κι ένα άλλος που τονε λέανε Γιώργο, η μάνα του Κατσαρού η Άννα, μία Κατίνα και μία Αργυρώ. Κι αυτός ο Νικόλας Θεολογίτης είναι πατέρας εκείνου του Κώστα που ‘χει την Βούλα στο νεκροταφείο. Με τον Κώστα είμαστε ξαδέρφια. Ο πιο στενός συγγενής από τον πατέρα μου είναι ο Κώστας.
Πάνος: Επομένως ο Κατσαρός είναι πρώτος ξάδερφος δικός σας.
Καλλιόπη: Ε, ναι παιδάκι μου. Και μένα πρώτος ξάδερφος, και του Κώστα και της Παπαμάρκαινας του πατέρα πρώτος ξάδερφος. Κατάλαβες; Με του παπά Μάρκου τον πεθερό είμαστε ξαδέρφια.
Πάνος: Εσείς τον είχατε δει τον Κατσαρό; Είχατε κάποια επαφή μαζί του;
Καλλιόπη: Το 38 που ήρθε για τελευταία φορά στην Αμοργό τον είδα εγώ. Ήμουνα κι εγώ μικρή 7-8 χρονώ αλλά τον θυμάμαι. Πιο καλά θυμάμαι την αδερφή του. Σαν όνειρο τον έχω μεσ’ το νου μου αλλά την αδερφήν την θυμάμαι καλά.
Πάνος: Πως ήρθε το 38;
Καλλιόπη: Ήταν στην Αμερική κι ήρθαν για λίγο. Μετά έφυγαν οριστικά. Δεν εξανάρθαν από τότε.
Πάνος: Σας έστελνε γράμματα ο Κατσαρός;
Καλλιόπη: Τώρα τελευταία, όχι. Αλλιώς πρώτα έστελνε. Ρώτηξε όταν ήρθε στην Ελλάδα αν κάποιος υπάρχει στην Αγία Μαρίνα, νάρτει. Και του ‘παν ότι δεν υπάρχει κανένας. Εκ των υστέρων του είπε ο καθηγητής ο Νίκος ο Πράσινος πως η αξαδέλφη σου είναι στην Αγία Μαρίνα κι εχτυπιούντο που δεν ήρθε. Ήφευγε πια για Αμερική και δεν ημπορούσε ν’ ακυρώσει το εισιτήριο να ‘ρτει στην Αμοργό. Κι έφυγε ο άνθρωπος. Ο Κατσαρός δεν ήπαιξεν άλλο όργανο. Μόνο κιθάρα. Κι ούτε το ήλλαξε το όργανο αυτό. Και ήθελε να το στείλει εδώ στο μουσείο της Χώρας. Δεν ξέρω αν ήρθε αλλά έχω την αντίληψη ότι εχάθηκε στον δρόμο. Ήτανε παλαιό όργανο. Σκέψου, τόχεν 70 χρόνια. Ξαναρώτηξα άμα ήτον ο Μανόλης αλλά δεν ήρθεν τέτοιο πράγμα.
Οι επιδόσεις του Νίκου Βασσάλου στο ψάρεμα έχουν δει το φως της δημοσιότητας στον αθηναϊκό Τύπο αλλά όλοι πιστεύαμε ότι του έκαναν διαφήμιση φίλοι του δημοσιογράφοι. Τώρα όμως αποδεικνύονται και με φωτογραφίες. Με σχεδόν μόνιμο σύντροφό του τον Νίκο Γαβαλά και με τον εξάμετρο «Άγιο Φανούριο» (την βάρκα τους) εξορμούν στις νότιες θάλασσες της Αμοργού για μπαλάδες.
Το συνηθισμένο στέκι τους είναι στα τρία μίλια ανοιχτά από το «Μεταλλείο» αλλά την συγκεκριμένη περιοχή δεν την αποκαλύπτουν. Εκεί ψαρεύουν συνήθως μπαλάδες με καθετή σε βάθη γύρω στα 500 μέτρα. Δεν λένε, φυσικά, όχι και στους θηριώδεις «βλάχους», που πήραν αυτό το όνομα γιατί κινούνται και συμπεριφέρονται σαν τους βλάχους. Ειδικά για τους «βλάχους» προσθέτουν ένα-δυό μεγάλα αγκίστρια για ό,τι ήθελε προκύψει.
Οι καρχαρίες, λέει ο Νίκος Βασσάλος, προέκυψαν στ’ αγκίστρια τους τυχαία. Κάποιος καρχαρίας προσελκύστηκε πιθανώς από τα χτυπήματα ενός αγκιστρωμένου ψαριού, πήγε να τον φάει και κατέληξε στην επιφάνεια, δίπλα στον «Άγιο Φανούριο».
Βέβαια για να καταλήξει στην επιφάνεια ένας καρχαρίας χρειάζεται πολλή ώρα, μεγάλη προσπάθεια, πείρα και ειδικές τεχνικές, γιατί τα ψάρια αυτά έχουν απίστευτη ζωτικότητα και δεν σκάνε καθόλου εύκολα. Στην Λαγκάδα, όπου μεταφέρονται προς τεμαχισμό οι καρχαρίες, έχει συμβεί (και το έχουν μαγνητοσκοπήσει) να συνεχίζει να πάλλεται η καρδιά του καρχαρία, παρά τις ώρες που έχουν μεσολαβήσει από το ψάρεμά του και παρά το ξερίζωμα από το σώμα του. Ο καρχαρίας αποτελεί ένα από τα πιο αρχέγονα είδη και έχει επιζήσει από πλανητικές καταστροφές, όπως αυτή που εξαφάνισε του δεινόσαυρους. Ο Νίκος Βασσάλος υποστηρίζει ότι ο καρχαρίας σκάει, όταν ανασυρθεί στην επιφάνεια, αν του ρίξουμε μπόλικο γλυκό νερό στο στόμα του. Είναι πιθανό το γλυκό νερό να ενεργεί ως αναισθητικό, γιατί όπως είπαμε ο καρχαρίας έχει απίστευτη ζωτικότητα και δεν πεθαίνει εύκολα.
Ο Νίκος Βασσάλος και ο Νίκος Γαβαλάς έχουν πιάσει τα τελευταία 6 χρόνια 8 καρχαρίες. Τον τελευταίο και τεράστιο καρχαρία, που φαίνεται στις φωτογραφίε, ο Νίκος Βασσάλος τον έπιασε παρέα με τον Δημήτρη Γαβαλά.
Οι νότιες και απόκρημνες ακτές της Αμοργού, με τα πολύ κρεμαστά νερά τους, φαίνεται ότι παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον για τις μετακινήσεις στο Αιγαίο των κητωδών, όπως είναι οι φάλαινες (φυσητήρες) και τα δελφίνια αλλά και τεράστια καλαμάρια. Όπως λέει ο Νίκος Βασσάλος έχει δει πολλές φορές στην ανατολική και νότια ακτή του νησιού μας φυσητήρες, αν κι έχει να τις παρατηρήσει 2-3 χρόνια. Επιβεβαιώνεται δηλαδή και από Αμοργιανούς (εκτός από τις επιστημονικές εκτιμήσεις και αναφορές) η παρουσία φαλαινών κοντά στην Αμοργό.
Επιπλέον, φαίνεται ότι στα βαθειά νερά μας υπάρχουν και άλλα είδη με τεράστιες διαστάσεις. Όπως λέει ο Νίκος Βασσάλος, είχαν πιάσει ανοιχτά από το Μεγάλο Βιόκαστρο ένα καλαμάρι γύρω στα 3 μέτρα αλλά αναγκάστηκαν να το αφήσουν, γιατί μπορεί να κινδύνευαν με την μικρή τους βάρκα.
Ο τεράστιος καρχαρίας, που φαίνεται στις φωτογραφίες, ψαρεύτηκε Νοέμβριο. Στην διάρκεια αυτού του ψαρέματος, ο Νίκος Βασσάλος έγινε μάρτυρας ενός υπέροχου θεάματος. Πολλές εκατοντάδες δελφίνια είχαν γεμίσει την θάλασσα, εκεί στις νοτιοανατολικές ακτές της Αμοργού. Φαίνεται ότι το «απέραντο γαλάζιο» της Αμοργού έχει πολύ περισσότερες φυσικές στιγμές να μας δίνει από όσες το έκαναν διάσημο στην ομώνυμη ταινία.
Πανηγυρικά γιορτάστηκε η Παναγία η Χοζοβιώτισσα και στην Αμοργό και στην Αθήνα. Στο νησί η βροχή που έπεφτε όλη την νύχτα δεν εμπόδισε δεκάδες προσκυνητές από όλα τα μέρη της Αμοργού αλλά και από το Κουφονήσι, της Ηρακλειά, την Σχινούσα και την Σαντορίνη να παρακολουθήσουν την ολονυχτία στις 21 Νοεμβρίου, εορτή των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου. Στις ακολουθίες προΐστατο ο μητροπολίτης Θήρας, Αμοργού και Νήσων κ. Επιφάνιος Αρτέμης, παλαιός ηγούμενος της Χοζοβιώτισσας και γέννημα-θρέμμα Αμοργιανός από το Βρούτση.
