Στον Άγιο Μάμα της Λαγκάδας

Στο βάθος και αριστερά μας αχνοφαινόταν πάνω από τη θάλασσα η Ικαριά. Δεξιά από πάνω μας ανέβαιναν οι πλαγιές του Κρίκελου, κατάφυτες με πουρνάρια, σχινιές και σπάρτα. Γυρνώντας το βλέμμα πίσω, προς τη δύση, ο ήλιος άρχιζε να πέφτει πίσω από τη Νικουριά. Ένα αεράκι από τη θάλασσα σκόρπιζε δροσιά στα πρόσωπα των συγχωριανών. Όλα τα πρόσωπα είναι γνώριμα. Βασσάλοι, Βλαβιανοί, Νομικοί, Θεολογίτες, Πορτοκάληδες, Θηραίοι, Συνοδινοί, Γαβαλάδες, Γρίσποι…


Μέσα από το ξωκλήσι οι φωνές ιερέων και ψαλτών ακούγονται μελωδικές, καθαρές, ανθρώπινες χωρίς την παρεμβολή μικροφώνων και ηχείων…


Εσπερινός στο εκκλησάκι του Άγιου Μάμα της Λαγκάδας στο πρώτο φθινοπωρινό απόγευμα του Σεπτέμβρη. Παραμονή της γιορτής ενός από τους πιο παράξενους και αρχαίους αγίους της Ορθοδοξίας. Ανθρώπινο και γλυκό πανηγυράκι εκεί δίπλα στην θεσπέσια τοποθεσία της Επανωχωριανής, χωρίς την φασαρία και το στρίμωγμα των μεγάλων πανηγυριών του νησιού, που όσο περνάει ο χρόνος όλο και περισσότερο παραδίνονται βορά στον τουρισμό και την οχλαγωγία…


Όλα τα πρόσωπα είναι γνωστά και αγαπητά. Όλοι παρακολουθούν με ηρεμία και γαλήνη. Αυτές οι στιγμές ανήκουν στη Λαγκάδα και τη Γιάλη. Οι τουρίστες βρίσκονται αλλού. Αυτό το πανηγυράκι είναι δικό μας. Και μπορούμε να σκεφτόμαστε ελληνικά.


«Kύριε, εκέκραξα προς σε, εισάκουσόν μου, εισάκουσόv μου, Κύριε· Κύριε, εκέκραξα προς σε, εισάκουσόv μου, πρόσχες τη φωνή της δεήσεώς μου, εν τω κεκραγέναι με προς σε· εισάκουσόν μου, Κύριε. Κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν σου· έπαρσις των χειρών μου θυσία εσπερινή· εισάκουσόν μου, Κύριε»…


Αυτός ο Άγιος Μάμας είναι πολύ παράξενος άγιος. Προστάτης των κοπαδιών αλλά και των άγριων ζώων. Πολλές φορές εικονίζεται καβάλα σ’ ένα λιοντάρι. Ο Άγιος Μάμας, γεννήθηκε στην Παφλαγονία της Μικράς Ασίας το 260 μ.Χ.. Οι γονείς του ήταν χριστιανοί και φυλακίστηκαν για την πίστη τους. Προτού πεθάνουν, έφεραν στη ζωή ένα παιδί. Το παιδί μεγάλωσε με θετούς γονείς. Η πρώτη λέξη που είπε ήταν «μαμά». Κι έτσι ονομάστηκε «Μάμας». Έζησε στα βουνά, δίπλα σε βοσκούς. Μπορούσε να μιλάει με τα ζώα. Μαρτύρησε σε ηλικία 15 χρόνων. Ο Άγιος Μάμας είναι άγιος Μικρασιάτης. Αλλά επίσης και Κύπριος και Αιγαιοπελαγίτης και Αμοργιανός. Η γιορτή του Άγιου Μάμα στη Λαγκάδα, είναι μία ακόμη από τις αρχαίες συνήθειες που συνεχίζουν να επιβιώνουν στην Γιάλη.


Μπαίνουμε στην τράπεζα. Η προσφορά είναι κατσίκι βραστό και κρασί. Τα παιδιά γυρίζουν με ένα κανάτι στο χέρι και φωνάζουν «κρασιιί..!», για όσους διψάνε. Κι ύστερα ξαναγυρίζουν και φωνάζουν «νεροοό..!». Και πιο μετά «αναψυκτικά για την ενίσχυση της εκκλησίας»…!


Η μικρή Ειρήνη, η κόρη του Βαγγέλη, χοροπηδάει ανάμεσά μας. Δεν θέλει να πάει με τη λαλά της. Θα γυρίσει με τα πόδια. Η λαλά της το Ρηνιώ και ο παππούς της ο Μανόλης, ανεβαίνουν στα ζώα και κατεβαίνουν προς το χωριό. Ο ήλιος έχει χαθεί πλέον από τον ορίζοντα της Γιάλης αλλά τα χρώματα της δύσης επιμένουν να τριγυρίζουν ανάμεσα στα σπίτια της Λαγκάδας. Ησυχία… Που και που ακούγονται οι ευχές των συγχωριανών: «και του χρόνου, να ΄μαστε καλά..!»


Απόβραδο... 1 Σεπτεμβρίου... Αιγιάλη... Στον Άγιο Μάμα της Λαγκάδας...


Ήμουν κι εγώ εκεί…


------
Για περισσότερες φωτογραφίες πατείστε εδώ

Η πρωτοκυκλαδική ακρόπολη της Μαρκιανής

Η Μαρκιανή (κοντά στο Βρούτση) της Αμοργού είναι ο πρώτος οικισμός της Πρωτοκυκλαδικής περιόδου που ανασκάπτεται συστηματικά, με την συνεργασία των πανεπιστημίων Ιωαννίνων, Κέιμπριτζ και Αθηνών και επιστημονικά υπεύθυνους αντίστοιχα την καθηγήτρια Λίλα Μαραγκού και τους καθηγητές σερ Κόλιν Ρένφριου και Χρίστο Ντούμα.


Αν και οι επιστημονικές δημοσιεύσεις των ανασκαφών συνήθως αργούν (μερικές φορές δεν γίνονται και καθόλου), στην περίπτωση της Μαρκιανής μία σύντομη επιστημονική περιγραφή εκδόθηκε αρκετά γρήγορα.

Την έκδοση υπογράφουν οι τρεις καθηγητές και ο (Αμοργιανός) αρχαιολόγος Γιώργος Γαβαλάς. Συνεισφορά στον τόμο έχουν επίσης οι Αναστασία Αγγελοπούλου, Κική Μπιρτάχα, Παντελής Εσκιτζιόγλου, Έφη Καράντζαλη, Chris Scarre, Sarah Vaughan, και Todd Whitelaw.


Το μεγαλύτερο μέρος της γνώσης μας για τα νησιά των Κυκλάδων κατά την τρίτη χιλιετία π.Χ. προέρχεται από νεκροταφεία, που μας έδωσαν σύνολα κεραμικής, χάλκινα εργαλεία και όπλα, μαρμάρινα σκεύη και τα πασίγνωστα μαρμάρινα κυκλαδικά ειδώλια. Αντλήθηκαν επίσης πληροφορίες από πρωτο-αστικά εμπορικά κέντρα της Εποχής του Χαλκού, όπως είναι η Φυλακωπή στην Μήλο και η Αγία Ειρήνη στην Κέα.


Στην Μαρκιανή ερευνήθηκαν, για πρώτη φορά, οι λεπτομέρειες της ζωής μιας αγροτικής κοινότητας, με την καλλιέργεια των χωραφιών σε χτιά, την ανάπτυξη αγροτικών τεχνικών και πιθανώς της υφαντικής και της μεταλλουργίας.


Η χρονολόγηση των αρχαιολογικών στρωμάτων, με την μέθοδο του άνθρακα 14, τεκμηριώνει μία συνεχή κατοίκηση χιλίων ετών αυτής της μάλλον απομονωμένης νησιωτικής κοινότητας.
Ο οικισμός της Μαρκιανής χτίστηκε μακριά από την θάλασσα, στα νότια της κορυφής του βουνού, αλλά ελέγχει απόλυτα όλη την θαλάσσια περιοχή. Η θέση αυτή επιλέχθηκε για λόγους ασφαλείας και ενισχύθηκε με τείχη και πύργους.


Τα άφθονα ευρήματα αντιστοιχούν θαυμάσια με τα ευρήματα των κυκλαδικών νεκροταφείων. Η κεραμική είναι άφθονη και τοπική. Βρέθηκε επίσης ένα πλήρες σύνολο λίθινων και οστέινων εργαλείων καθώς και χειροποίητων αντικειμένων. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει μία μολύβδινη σφραγίδα ενώ υπάρχουν ενδείξεις για οργάνωση της παραγωγής και διακίνησης των προϊόντων.


Την Μαρκιανή ανακάλυψε η Λίλα Μαραγκού, χάρη στην οποία άλλωστε έγινε δυνατή και η οργάνωση της αρχαιολογικής έρευνας του προϊστορικού οικισμού.


Η έκδοση «Μαρκιανή Αμοργού» (αριθ. 20) εκδόθηκε στην αγγλική γλώσσα από την Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών. Ο τόμος είναι μεγάλου σχήματος, δεμένος και περιλαμβάνει 312 σελίδες, με πολλά σχέδια και φωτογραφίες. Πρόκειται για μία πολυτελή αλλά καθαρά επιστημονική έκδοση.

Η γιορτή του παστελιού

Το παστέλι είναι το γλυκό που συνοδεύει όλους τους γάμους και τις χαρές παντού στην Αμοργό. Βασίζεται σε δύο φυσικά προϊόντα, των οποίων η παραγωγή ήταν άφθονη στην Αμοργό:

1. Στο μέλι με τις τρεις βασικές εκδοχές του, δηλαδή το ρεικόμελο (από την πλούσια φθινοπωρινή ανθοφορία του ρεικιού), το μαγιάτικο (από την ανοιξιάτικη ανθοφορία των λουλουδιών) και το θυμαρίσιο (από την καλοκαρινή ανθοφορία των θυμαριών).
2. Στο σουσάμι, που σήμερα δεν παράγεται αλλά παλιότερα η παραγωγή του ήταν μεγάλη στην Αμοργό, όπου υπήρχαν και ειδικά σουσαμοχώραφα, όπως ένα περίφημο παλιά καλογερικό (ιδιοκτησίας της Χοζοβιώτισσας, δηλαδή) σουσαμοχώραφο στα Κατάπολα.

Το μέλι συνεχίζεται να παράγεται σε αφθονία στην Αμοργό, το σουσάμι είναι πολύ φθηνό στην αγορά, οι παραδόσεις και τα έθιμα έχουν βαθιές ρίζες στο νησί και τηρούνται. Έτσι το παστέλι πάνω σε λεμονόφυλλα συνεχίζει να είναι το πρώτο γλυκό του νησιού στους γάμους, στις βαπτίσεις, στις γιορτές και στις χαρές.


Τα τελευταία χρόνια με πρωτοβουλία του Γιάννη Δεσποτίδη, ο πολιτιστικός σύλλογος «Σημωνίδης» οργανώνει κάθε χρόνο τον Αύγουστο στην Χώρα την "Γιορτή του παστελιού", στην οποία οι επισκέπτες της Χώρας και της Αμοργού γενικότερα έχουν την ευκαιρία να δουν πως κατασκευάζεται το παστέλι σε ειδική εκδήλωση που γίνεται στην Λόζα (πλατεία) της Χώρας. Φυσικά ακολουθούν τραγούδια και χοροί μέχρι πρωίας.


Στην φωτογραφία κάτω ο εμπνευστής της "γιορτής του παστελιού" Γιάννης Δεσποτίδης ετοιμάζεται να επεξεργαστεί μια καζανιά ζεστού παστελιού μαζί με τον Θόδωρο Βλαβιανό. Περισσότερες φωτογραφίες από την "γιορτή του παστελιού" μπορείτε να δείτε στο Photos Amorgos ή κάνοντας κλικ εδώ.

Το πανηγύρι της Παναγίας Επανωχωριανής στην Λαγκάδα

φωτογραφίες Γιώργος Καψάλης

Σε ένα νησί που έχει προστάτιδα την Παναγία (Χοζοβιώτισσα) δεν θα μπορούσε παρά το μεγαλύτερο πανηγύρι του Αυγούστου να είναι αφιερωμένο στην Παναγία. Υπάρχουν αρκετά ξωκλήσια στην Αμοργό στο όνομα της Παναγίας, όπου τον Δεκαπενταύγουστο οργανώνονται πανηγυράκια (όπως στην Παναγίτσα του Κατακρωτηριού στα Κατάπολα) αλλά τα πρωτεία αναμφίβολα τα έχει η Παναγία η Επανωχωριανή στην Λαγκάδα της Γιάλης.


Το πανηγύρι της Επανωχωριανής είναι ένα από τα δύο μεγαλύτερα της Αμοργού (μαζί μ΄εκείνο της Αγίας Παρασκευής στην Κάτω Μεριά) και οπωσδήποτε το μεγαλύτερο πανηγύρι της Γιάλης. Αποτελεί σημείο αναφοράς για όλους τους Γιαλίτες, όπου κι αν κατοικούν. Έχει κι αυτό αρχαίες καταβολές και σπουδαία ιστορία, ακολουθώντας τις αμοργιανές παραδόσεις που θέλουν το φαγητό μετά τον εσπερινό να προσφέρεται δωρεάν στους συμμετέχοντες, μέσα από την προσφορές των Αιγιαλιτών και την εθελοντική τους εργασία. Το βασικό φαγητό που προσφέρεται είναι το περίφημο αμοργιανό πατατάτο, με κρέας από τα πάμπολλα κατσίκια που προσφέρουν οι Γιαλίτες στην Χάρη Της. Το γλέντι που κρατάει όλη τη νύχτα γίνεται στη λόζα (πλατεία) και τις ταβέρνες της Λαγκάδας


Φωτογραφίες από την προετοιμασία του πανηγυριού μπορείτε να δείτε πατώντας εδώ από το μπλοκ Photos Amorgos.


Φωτογραφίες από το πανηγύρι της Επανωχωριανής παρουσιάζονται αμέσως παρακάτω. Η λήψη τους έχει γίνει από τον εξαιρετικό φωτογράφο Γιώργο Καψάλη, μόνιμο κάτοικο Αιγιάλης τα τελευταία χρόνια.

Ψηλά στον Κρίκελο της Αιγιάλης

φωτογραφίες: Μάνος Νικητίδης


Ο Κρίκελος, στο ανατολικό άκρο της Αμοργού, είναι το ψηλότερο βουνό του νησιού με ύψος που ξεπερνάει τα 800 μέτρα. Είναι το βουνό της Γιάλης (Αιγιάλης) και η ανάβαση σ' αυτό προσφέρει ξεχωριστές συγκινήσεις στους πεζοπόρους. Εκτός από την άγρια φύση του, την απέραντη θέα του στο Αιγαίο ως την Μικρά Ασία, έχει και αρχαιολογικό ενδιαφέρον. Η ανάβαση στον Κρίκελο αρχίζει από την Λαγκάδα, το μεγαλύτερο χωριό της Γιάλης. Το μονοπάτι διακρίνεται πολύ καλά και είναι καλά σημασμένο.


Μετά την Λαγκάδα, το μονοπάτι σκιάζεται σε διάφορα σημεία από παλιές βελανιδιές. Στην Γιάλη σώζονται αρκετά τέτοια δέντρα, γιατί παλιά χρησιμοποιούσαν τα βελανίδια στην βυρσοδεψία.


Ένα ξωκλήσι με την βελανιδιά του και στο βάθος το μοναστήρι του Μεγάλου Θεολόγου.




Πλησιάζουμε στην πρώτη έκπληξη του Κρίκελου, στο βυζαντινό μοναστήρι του Θεολόγου.




Ο Μεγάλος Θεολόγος της Αιγιάλης (κατ' αντίθεση με το "Θεολογάκι" της Χώρας) είναι πιθανώς το παλαιότερο μοναστήρι της Αμοργού, όπως φαίνεται από τα αρχιτεκτονικά του στοιχεία και κυρίως την εσωτερική διάρθρωση του ναού του. Σήμερα είναι κλειστό και είναι μετόχι του μοναστηριού της Παναγίας Χοζοβιώτισσας. Η παρουσία ψηλά στον Κρίκελο, στην μέση του Αιγαίου, αποτελεί μοναδικό φαινόμενο σε όλο το Αρχιπέλαγος. Τον χειμώνα μόνιμη συντροφιά του Μεγάλου Θεολόγου αποτελούν οι κεραυνοί. Ο κεραυνόπληκτος Μεγάλος Θεολόγος ανακαινίστηκε πρόσφατα, με πρωτοβουλία του ηγούμενου της Χοζοβιώτισσας π. Σπυρίδωνα Δεναξά, Γιαλίτη στην καταγωγή.




Στο οροπέδιο του Μεγάλου Θεολόγου είναι τα παλιά κτήματα των Λαγκαδιανών.




Συνεχίζουμε την ανάβαση στον Κρίκελο και αντικρύζουμε τον Μεγάλο Θεολόγο από ψηλά.




Σε μικρές σπηλιές του βουνού βρίσκουν καταφύγιο τα κατσίκια του Κρίκελου, που διατηρούν τα χαρακτηριστικά της φυλής τους.




Βρισκόμαστε πλέον στο νότιο τμήμα της Αμοργού, ψηλά στον Κρίκελο. Στα πόδια μας, κάτω από τα κάθετα γκρεμά, απλώνεται η μεγάλη γαλάζια θάλασσα της Αμοργού.




Ακολουθούμε το μονοπάτι στο φρύδι του γκρεμού, και...




... και ξαφνικά αντικρύζουμε το ξωκλήσι του Σταυρού, το πιο διάσημο της Αμοργού. Στο βάθος η περίεργη κορυφή του Πάπα, όπου διασώζονται κομμάτια του πιο αρχαίου δάσους της Αμοργού με άγριους κέδρους.




Στο ξωκλήσι του Σταυρού γίνεται στις 14 Σεπτεμβρίου ένα από τα πιο συναρπαστικά πανηγυράκια του Αιγαίου, κυρολεκτικά πετώντας πάνω από τα γκρεμά και τη θάλασσα.




Επιστρέφοντας από άλλο μονοπάτι για την Αιγιάλη, αντικρύζουμε τον Μεγάλο Θεολόγο από άλλη οπτική γωνία.




Η θέα προς τις Μικρές Κυκλάδες από την κορυφή του Κρίκελου. Στα πόδια μας το νησί της Νικουριάς.

Το πανόραμα της Αμοργού από το Κρίκελο...

Χώρα Αμοργού : Το πανηγύρι του Χριστού στις 6 Αυγούστου

Η Αμοργός φημίζεται για τα πολλά μεγάλα και μικρά πανηγύρια της. Το πανηγύρι του Χριστού είναι το νεότερο αλλά έχει την χάρη ότι γίνεται στην καρδιά της Χώρας, την κεντρική πλατεία που στην ντοπιολαλιά ονομάζεται «Λόζα».

Στη Λόζα λοιπόν της Χώρας κάθε χρόνο στις 6 Αυγούστου γίνεται μία από τις πιο μαζικές και πιο πανηγυρικές καλοκαιρινές γιορτές σε ολόκληρο το Αιγαίο. Το πανηγύρι οργανώνει ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Σημωνίδης». Προσφέρεται σε όλους δωρεάν φαγητό, που είναι τηγανιτή αθερίνα, τηγανητός μπακαλιάρος και σαλάτες.

Στο πανηγύρι παίζουν βιολί και λαούτο και τραγουδούν ντόπιοι μουσικοί απ΄όλη την Αμοργό και δίνεται έμφαση στο να διατηρηθεί το αμοργιανό μουσικό ύφος και γενικά η γνήσια κυκλαδίτικη και αιγαιοπελαγίτικη μουσική παράδοση, αν και κάτι τέτοιο είναι δύσκολο όταν το κέφι ανεβαίνει και ανάβουν τα αίματα. Φέτος, μουσικός πρωταγωνιστής στο χωραΐτικο πανηγύρι του Χριστού θα είναι ο περίφημος βιολιστής και συνθέτης Νίκος Οικονομίδης, ερευνητής και κάτοχος της αμοργιανής μουσικής παράδοσης αφού είναι από την Σχινούσα.

Περισσότερες φωτογραφίες από το πανηγύρι του Χριστού μπορείτε να δείτε πατώντας εδώ ή πηγαίνοντας στο

http://photosamorgos.blogspot.com/
 

Ο Σύλλογος Πολιτισμού και Τέχνης «Σημωνίδης» της Χώρας Αμοργού

Ο Σύλλογος Πολιτισμού και Τέχνης «Σημωνίδης» ιδρύθηκε το 1989 στην Χώρα της Αμοργού. Την εποχή εκείνη ο τουρισμός είχε εισβάλει για τα καλά στο νησί. Το αποτέλεσμα ήταν να αναπτυχθεί ένα πλέγμα διαφόρων συμφερόντων, το οποίο δρούσε κατά τρόπο αυθαίρετο και απρογραμμάτιστο. Η μοιραία συνέπεια ήταν η αλλοίωση των βυζαντινών οικισμών της Αμοργού, οι καταστροφές στο περιβάλλον και η εγκατάλειψη των παραδόσεων του νησιού. «Υπήρχε έντονος προβληματισμός στο νησί εκείνη την εποχή», λέει ο παλιός πρόεδρος του «Σημωνίδη» Βαγγέλης Δεσποτίδης, «κι έτσι πολλοί νέοι άνθρωποι με διάθεση προσφοράς και δράσης ενεργοποιηθήκαμε και ιδρύσαμε τον σύλλογο. Οι άξονες που βάλαμε ήταν η διατήρηση της αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας των οικισμών του νησιού, η διαφύλαξη του λαϊκού μας πολιτισμού, η διατήρηση των εθίμων μας, η προστασία του περιβάλλοντος και η βελτίωση των συνθηκών ζωής των κατοίκων της Αμοργού».

Οι γιορτές

Σιγά-σιγά άρχισαν να ξαναζωντανεύουν οι παραδόσεις του νησιού που είχαν φυλλορροήσει, όπως τα κάλαντα, τα αποκριάτικα έθιμα, ο κλήδονας και οι πασχαλινές εκδηλώσεις. Πάνω από όλα όμως προέχει το σήμερα. Έτσι τα μέλη του «Σημωνίδη» καθιέρωσαν και μία σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων με συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις και εκθέσεις.

Αποδεικνύοντας την καινοτόμο δράση του, ο «Σημωνίδης» καθιέρωσε δύο νέες γιορτές, οι οποίες δίνουν την δυνατότητα στους πολυάριθμους καλοκαιρινούς επισκέπτες του νησιού να έρθουν σε επαφή με την Χώρα και τους κατοίκους της, πέρα από τα συνηθισμένα τουριστικά κλισέ. Στις 6 Αυγούστου κάθε χρόνο οργανώνει το πανηγύρι του Χριστού, προσφέροντας δωρεάν φαγητό, μουσική και χορό στους συμμετέχοντες. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο σύλλογος επανέφερε το παλαιότατο έθιμο του πανηγυριού, με την προσφορά φαγητού στους πανηγυριστές. Το έθιμο αυτό το γνωρίζουμε από παλαιές αναφορές για την Αμοργό που το ανάγουν στην αρχαιότητα. Αν και το πανηγύρι του Χριστού έχει έναν γενικότερο χαρακτήρα, ωστόσο διατηρεί τον χαρακτήρα της προσφοράς

Μία δεύτερη εκδήλωση που καθιέρωσε ο σύλλογος είναι η «Γιορτή του Παστελιού», η οποία γίνεται τον Αύγουστο, λίγες μέρες μετά το πανηγύρι του Χριστού. Οι επισκέπτες και οι φίλοι της Χώρας, και του νησιού μας γενικότερα, μπορούν να δουν πως φτιάχνεται το παστέλι, πως κόβεται πάνω σε φύλλα λεμονιάς και να γευτούν το γλυκό που συνοδεύει στην Αμοργό τους γάμους και κάθε χαρά.

Ο ψηφιακός δίσκος

Μία πολύ μεγάλη επιτυχία του «Σημωνίδη» υπήρξε η κυκλοφορία του ψηφιακού δίσκου με μουσική και τραγούδια της Αμοργού και με τίτλο «Πέρασμα στην Αμοργό». Βασικός συντελεστής αυτού του δίσκου είναι ο συνθέτης και βιολάτορας Νίκος Οικονομίδης (από την Σχινούσα) ενώ ουσιαστική βοήθεια πρόσφερε και ο αυτοδίδακτος βιολάτορας, τραγουδιστής και ψάλτης Μάρκος Γαβράς, μέλος του Σημωνίδη.

Στο φυλλάδιο που συνοδεύει το CD «Πέρασμα στην Αμοργό» από πλευράς συλλόγου τονίζεται: «Θελήσαμε να ξαναζωντανέψουμε τους ρυθμούς, τις μελωδίες και τα τραγούδια, που χάνονται μέσα στην πληθώρα των καινούριων ήχων, που έχουν κατακλύσει τα νησιά μας, με τον γενικό τίτλο «νησιώτικα» και να αναδείξουμε τον ιδιαίτερο χαραχτήρα της μουσικής παράδοσης της Αμοργού».

Μία άλλη ουσιαστική παρέμβαση του «Σημωνίδη» ήταν η σωτηρία και αναπαλαίωση ενός ακαταχώρητου μύλου στην Χώρα.